Dag 1: Naar Santiago....via Parijs

17.40u A'dam.
En dan is het ineens 7 januari.. Ja, vandaag is het dan zover. Morgen om deze tijd landen we in Santiago de Chile. Spullen zijn gepakt, alle belangrijke items zijn mee. Wel echt weer iets voor ons.. Gaan we op reis, is er code rood-oranje-geel-regenboog afgegeven in verband met sneeuw/ijzel/gladheid.. Doen we goed! Lichtelijke stress bij het thuisfront of we wel op tijd op Schiphol aan zouden komen en of we alles hadden. Maar dat is, ondanks het toch wel rotweer, allemaal helemaal goed gekomen. Drukte? Files? Wij hebben ze niet gezien ;) Prima rit gehad (Camiel, thanks nog voor het brengen!)
Waren rond 5 uur op Schiphol, super rustig! De automatische check-in lukte niet, dus dan maar gewoon bij de balie. 'Jullie staan op standby voor de vlucht van Parijs naar Santiago..' Say what now? Een kort telefoontje naar de backoffice wees gelukkig uit dat er enkel probleem was; we hebben alleen nog geen stoelen toegewezen op die vlucht omdat er een heel aantal geblokkeerd zijn om onduidelijke redenen... 'Dus dat komt helemaal goed, geen enkel probleem.' Byebye backpacks, boardingpasses check en op naar de security. Konden zelfs kiezen welke 'rij' we wilden. Niemand daar, hadden 5 min looptijd. Zelfs nog tijd voor onzin met de medewerkers. Prachtig dit. Hier geen poortje om doorheen te lopen, maar een soort fancy bodyscan-achtig iets. Juist... Kregen allebei een groene OK, goedgekeurd! Spullen weer verzameld en dan nu op zoek naar een chille plek om even wat te eten en te drinken. Broodjes met uitzicht op de gate. Nog even een wandeling langs de gates, dollars gefixt, laatste sanitaire stop. And now we wait tot we kunnen boarden. First stop: Paris!

21.45u Paris
Prima eerste vlucht gehad. We waren (voor ons gevoel) echt net opgestegen, beetje gekaart, en 'ladies en gentlemen, we are ready to descend.' Heh wat?! Nu al weer? In deze mini-vlucht zelfs nog een broodje en een drankje gehad. Hello fancy flight!
De landing was om te zeggen bijzonder. Zaten aan het raam dus konden prima naar buiten kijken. Misschien zien we de Eiffeltoren nog wel! We zagen alleen helemaal niks buiten. We zitten vast nog in het wolkendek, daar zullen we zo wel uit komen. Alleen duurde het wolkendek verdacht lang. Voor ons gevoel zou de grond toch echt heel dicht in de buurt moeten zijn...? En dat bleek ook zo te zijn. Niet heel veel later zag ik een lampje van de landingsbaan voorbij komen, denk dat we nog een meter of 10 boven de grond zaten. Er hing een dichte dichte mist boven Parijs, hadden aan de grond maximaal 50m zicht.
Anyhow, nous sommes arrivée! Nu het plan de campagne. Op naar die Air France balie om onze boardingpasses te fixen. Althans, dat wàs het plan. De dame achter de balie vertelde ons dat de vlucht overbooked was. De eerder 'geblokkeerde seats' waren nu niet meer geblocked, maar vol. ...?!?! Heel fijn koning aap... En nu dan? Na wat heen en weer gebabbel kregen we vouchers om wat te drink/eten a €16,- p.p. We moesten ons over 20min nog eens melden. Verbouwereerd gaan we dan maar op zoek naar een versnapering. Voor €32,- wat spul gehaald en dan maar weer eens terug naar die balie. Nee, de vlucht zit vol. Wat nu dan? Nou, wachten tot de boardingtijd voorbij is en dan aan de balie bij de gate vragen. Als er dan inderdaad geen plek blijkt te zijn, regelt Air France een hotelovernachting en kunnen we (waarschijnlijk) morgen via een andere route naar Santiago. Dan zouden we om 1.00u 's nachts aankomen en dus een hele dag van onze reis missen... -zucht- -diepe diepe zucht- . . . We voelen ons een beetje teneergeslagen en vol onbegrip, om andere termen maar even weg te laten. We snappen hoe dit (via een reisorganisatie notabene) kan gebeuren.
Fingers crossed en afwachten maar. Meer kunnen we nu toch niet. Maar dit is niet okee.. Ik merk dat het typen van dit verhaaltje vrij lastig gaat.. Iets met trillende handen en benen. Iets met adrenaline?
De rij van boardende mensen wordt steeds kleiner. Als er nog 5 staan lopen we maar eens naar de balie. Misschien hebben we nog geluk? Maar aan de andere kant? Wie boekt er nu een vlucht van Parijs naar Santiago de Chile (een 15u-durende vlucht!!) om vervolgens niet op te komen dagen. Ik schat onze kansen vrij klein...
En dat bleek helaas juist te zijn. Zucht, niet helemaal het begin van de reis dat we in gedachten hadden. Helemaal niet zelfs.
We waren niet de enige, een franse alleenreizende vrouw had hetzelfde probleem. De medewerkers waren gelukkig heel vriendelijk. We vliegen morgenavond, dezelfde tijd sowieso! Boardingpasses to proof it! We krijgen een hotelovernachting (incl. ontbijt en lunch voor morgen), vervoer van en naar het vliegveld, een lunchbox als vervanging voor het avondeten, een toilettasje en een vergoeding voor 'the inconvenience'. In zijn beste Engels legt hij uit hoe we bij de shuttle bus komen. Hier rechtdoor, dan naar rechts, dan een trap af, via de douane richting de bagagebanden, dan richting het treinstation, daar naar de 5e verdieping en dan naar 'the pink bus.' Daar liepen we dan. Over een verlaten vliegveld, met ons lunchboxje in de hand en de handbagage op de rug. Stiekem nog best een eindje lopen dit. Maar om heel eerlijk te zijn, het werd steeds grappiger. Hoe verder we liepen, hoe hilarischer het allemaal werd! Ongeveer alleen met een aantal medewerkers van het vliegveld en een paar andere gestrande reizigers liepen we rond op zoek naar de juiste plekken van die prachtige beschrijving. Nu is het voornamelijk alleen nog maar denken: 'dit gebeurt ons ook echt alleen maar!' Uiteindelijk de kou weer in en wachten op de bus. Deze was zelfs daadwerkelijk pink, van het zuurstokkentype om precies te zijn. Onze Franse lotgenote hadden we onderweg gedag gezegd, die ging naar een ander hotel, maar bij de bushalte kwamen we haar toch weer tegen. Weer ff staan kletsen en opnieuw goeie nacht gewenst. Bus ritje naar the middle of nowhere voor ons gevoel, door de mist en door het donker plotseling voor ons hotel.
Aan de balie nog een praatje gemaakt met een accentloos Duits-sprekende Amerikaanse wereldreiziger (die ook Nederlands en Spaans kon). Kamer is in het hotel hiernaast ontbijt ook, lunch is hier. Dan op naar de kamer! Dikke prima! Denk dat we hier prima zullen slapen. Na het uitstallen van onze buit en het thuisfront wederom op de hoogte gebracht te hebben, hebben we ons op bed geïnstalleerd en de buit (grotendeels) buit gemaakt. Nu zo maar (poging tot) slapen en dan morgen lekker nog Parijs in. Gaan wel nog even bellen met de reisorganisatie over dit akkefietje. . . We ruilen 1 dag Santiago in voor een dagje Parijs, niet helemaal de bedoeling maar okee. Er zit voor nu even niets anders op! Bonne nuit et à demain!