Dag 2: Breakfast in Paris
Blijf op de hoogte en volg Danielle & Carlijn
08 Januari 2017 | Frankrijk, Parijs
Hahah, nee alle gekheid op een stokje; dit was/is gewoon avontuur nummer 1. Want ja.., Carlijn en Daan gaan op een verre reis, wat verwacht je?! Onderweg naar Schiphol stelde Camiel de vraag: wat wordt jullie hoogtepunt van de reis? Nee, niet de vlucht, dat is het hoogste punt. Het hoogtepunt zal het niet zijn, maar voor het 'grappigste moment' is het voor nu zeker genomineerd.
Op naar het ontbijt dan maar! Dat is tot 10u, dus om kwartover 9 hijsen we ons dan toch het bed maar uit. Prima fancy, zoals een hotelontbijt zou moeten zijn. Er stond nog net geen champagne. En ja hoor, wie zien we daar? Onze Amerikaanse wereldreiziger! Nog maar eens een praatje meegemaakt. Blijkt dat hij dus gisteren vanuit Bangkok, met 4u vertraging, aangekomen is in Parijs en door de vertraging zijn aansluiting gemist heeft. Die kerel heeft werkelijk waar over heel de wereld vrienden en kennissen zitten. Hij reist elke maand van de US naar Duitsland (verklaard zijn accentloze Duits) en tja, als het hem in Amerika echt te ver gaat(politiek gezien), vertrekt hij daar gewoon: heeft toch een dubbele nationaliteit en een Duits paspoort!
Even wat ervaringen uitgewisseld en genoten van een mix van Frans en Engels ontbijt. Hierna terug naar de kamer, ff bellen met thuis hoe en wat nou gisteren precies was gebeurd. Via whatsapp, btw een prima verbinding, halfuurtje met pap en mam gebabbeld. Hierna weer even een beetje bozig gemaakt en de reisorganisatie gebeld. Konden niks voor ons betekenen behalve een compensatie die we van de vliegmaatschappij konden krijgen (en die we dus al hadden gehad). Ja het vervoer in Santiago kan uiteraard aangepast worden, fijne reis!
Nou ja daar laten we het dan maar bij, even nog genieten van een serieus goede douche. Hierna uitchecken uit het ene hotel en naar het volgende.....om te lunchen.
Jeetje zeg...wou dat ik minder had gegeten bij het ontbijt, hier konden we werkelijk alles krijgen: van salades met brood, crêpes met jam en vanillesaus en warm vlees tot escargots en grote garnalen. Uurtje gezeten, tanden gepoetst nog met de travelkit van Air France en op naar de pink bus. Tijd om een middagje in Parijs door te brengen.
Aangekomen op Charles de Gaulle hebben we zo het treinstation gevonden (tja we waren er immers al langs gekomen toen we gisteravond naar de bus liepen).
Kaartjes gekocht en eerst volgende trein ingestapt. Plotseling hoop muziekdeuntjes en een rap sprekende Française over de intercom van het station. Wat zegt ze allemaal? Er is iemand op het spoor en trein gevallen. QUE?!? Vertraaaaging! Uiteraard, kan er ook nog bij.
De iPad erbij gepakt en alvast maar weer een stukje blog bijvoegen. Terwijl ik dit aan het typen ben begint een oude man viool te spelen. Life's not that bad, even with delays. Trein gaat 10-15 minuten later rijden en we vertrekken langzaam maar zeker richting Parijs . Hoppa! Volgende horde weer genomen, weer een stapje dichter bij Chili (al is het maar een stapje in tijd). Als we dan met een omweg moeten reizen...
Maar dan, 'gare Aulnay-sous-Bois.' De deuren gaan open ende omroepster gaat verder. Blablabla... Toutes les gares... Blablablablabla.. Personne... Blablablabla... Destination Paris. Blablabla. Een diepe zucht gonst door de coupé, iedereen staat op, pakt z'n spul en steekt het perron over om een andere trein weer in te stappen. Dat waren 5 bijzondere seconden... We zijn nog aan het bedenken wat er verteld werd en de trein is leeg. Zullen we dan ook maar overstappen? Why not.. Zal wel goed zijn, ofzo. In de veronderstelling dat we waarschijnlijk weer terug naar het vliegveld gaan, rijdt deze trein ineens toch gewoon verder richting Paris.. Stapvoets weliswaar, maar wel in de juiste richting. En ja, we komen gewoon oprecht aan op het volgende station.. Vanavond toch nog maar extra tijd rekenen als we wel terug naar het vliegveld moeten!
Yes we zijn er! Station Notre Dame, 5 min later en twee hele stijle en vooral smalle roltrappen later zien we haar daadwerkelijk in de mist staan. Zo downtown Parijs alweer. Toch wel een beetje onwerkelijk dat we nu hier staan, hadden we totaal niet bedacht afgelopen dag en stond zeker ook niet op de planning toen we naar Schiphol reden. Enfin, op naar die Eiffeltoren om het bewijs te leveren dat we daadwerkelijk hier zijn geweest, maar ook om gewoon eens even een stukje te lopen. (Vannacht zitten we 15 uur, hiephoi!) we lopen eerst een stuk langs de Seine en eenmaal bij Musée d'Orsay slaan we af en gaan kriskras door de kleine straatjes heen om via het Hôtel des Invalides de Eiffeltoren steeds groter te zien worden.
Even om en langs dat ding gelopen, enkele foto's en dan op zoek naar een metrolijn, want om nu 6,5 km terug te lopen, liever niet...
Terug gegaan naar de Notre Dame en daar in een naburige wijk wat gegeten in een Franse 'skihut', inclusief jacht trofeeën en raclette/kaasfondue. 3 gangen menu gehad voor 16€ pp. Vol en voldaan op naar dat vliegveld. De trein terug naar het vliegveld ging zowaar in 1x door naar de terminals van Charles de Gaulle..!!
Inchecken, niet nodig dit keer. Bagage is er (als het goed is) al. Alleen nog door de grenscontrole en dan de douane-spullies nog. Gelukkig waren er maar een stuk of 500 mensen die de grenscontrole door moesten en hadden die pipo's 2 (!) paspoortcheckers. Gaat supersnel joh! Heuh, er komen nog 2 poppetjes bij. Dan zal het wel sneller gaan, nou ja.. Niet als ze op hun elf-en-dertigste de deurtjes eens open maken, computers aan doen, etc. etc. Naja, we hebben toch tijd genoeg! Nog wat bonustijd ingecalculeerd vanmiddag ;-)
Extra zakgeld innen dan maar. Welke balie moesten we daar ook weer voor hebben?? Iets met Air France en geld... :-S Bij de servicebalie is niemand te zien.. De telefoon gaat nog een paar keer over, maar ook hier komt geen reactie op. Nope, er ligt ook niet iemand passed-out op de grond achter de balie. Dan maar vragen bij de geldwisselbalie in het begin. Daar was wel meer volk. 2 balies, meer mensen. Wie is de volgende? Die mevrouw eerst, dan die man, ... Een hoop heen en weer geschuif van de linker- naar de rechterbalie, voordringende mensen, nee toch niet, wie nu?, jij/ik/hij/zij/jullie?, nee eerst hij, 'nu ik' dacht een aziaat, 'nee hoor' zei de balie-muppet, 'eerst zij'. En die 'zij', dat waren wij! Get the feeling? Onze vraag gesteld, en we moesten toch naar een Air France poppetje. Nogmaals op zoek dan maar! Na wat rondlopen zien we daar ineens onze mede-gestrande reizigster. Ja hier moeten we zijn! Creditcard nummers lezen is kennelijk toch vrij lastig, maar dan is het toch allemaal geregeld! Check!
Nog even wat drinken, en dan toch nog even ergens navragen of onze bagage daadwerkelijk in ons vliegtuig zit. Het lijkt een zeldzaamheid te zijn hier, Air France poppetjes. Ah! Daar spotten we er toch een! Aan de balie van gate L22, de gate vanwaar we gisteren eigenlijk zouden zijn vertrokken. Ho, wacht! We worden ruimschoots ingehaald door 2 Aziatische meisjes die hun paspoort en boardingpass aan deze medewerkster laten zien. 'But the plane leaves at nine?! It is now twenty past nine! You're too late!' Horen we haar op z'n Frans-Engels verbaasd zeggen. De meisjes lijken het niet te snappen. Een hulplijn dan maar: er staan hier 2 dames die geen engels spreken en nog mee willen met deze vlucht (maar dan natuurlijk in het Frans) et voilà, de hulplijn komt aangesneld. We zullen helaas nooit zeker weten hoe dit voor ze afloopt, want het vliegtuig gaat in de achteruit en de dames lopen (redelijk snel) met een medewerker mee... En toen was iedereen hier weer weg, naja, we vinden nog wel iemand. We gaan maar bij de gate zitten, L34 dit keer. Vragen het hier wel aan de balie zodra er iemand zit. Fingers crossed, maar het lijkt nu dan toch echt te gaan lukken! Santiago, take 2...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley