Dag 14: ... Rond en rond, rond en rond...

Vandaag is een reisdag. Een lange reisdag.
Ik heb prima geslapen en het opstaan gaat zelfs beter dan ik van te voren had bedacht. Voel me zowaar weer een beetje heel, na gisteren.
We verzamelen om 04.00u in de lobby van Hotel Ushuaia om een kwartier later in een busje te stappen dat ons naar het busstation van de stad brengt. Daar stappen we vervolgens op een grote bus en begint de reis naar Puerto Natales.
In één ruk rijden we door naar Rio Grande. Daar stappen we over op een bus waarin de toilet niet kapot is. Toch wel handig, een werkend toilet tijdens een 18-uur durende rit.

Bij het verlaten van Ushuaia stond nog een bord met daarop: 'Las Malvinas son Argentinas.' Toch wel mooi dit. Gewoon blijven volhouden, die Argentijnen.
De eerste paar uur gingen door mooi bergachtig landschap, voor zover we dat konden zien door de beslagen ramen. Daarna vervolgen we onze weg over de RN3 langs de oostkust van Tierra del Fuego. Nog even een formuliertje invullen zodat we Chili in mogen en de laatste versproducten opeten. Die mogen namelijk niet mee het land in. Zijn die Chilenen heel streng in.
Het verlaten van Argentinië verliep vrij vlekkeloos. Nadat iedereen een stempel gekregen had en buiten stond, kwam er ineens een mannetje op Anita af. Hij vroeg naar haar paspoort en liep ermee weg. Juist... Wat is dit nu weer?! Anita holde erachteraan en kwam 5 minuten later weer naar buiten. Ze keek wat sipjes. Wat bleek nu? Bij het binnenkomen van Argentinië is er waarschijnlijk een typefout gemaakt in haar paspoortnummer, een 7 in plaats van een 8. Het werd gelukkig zonder problemen hersteld en ze mocht met ons mee. Dat is toch wel weer prettig! ;-)

Na 7 km niemandsland, bevolkt door een aantal schapen, een sporadische vos en een eenzame guanaco, kwamen we om 10.00u bij de Chileense grens.
We moesten alles uit de bus halen en meenemen. Eerst in het gebouwtje aan de linkerkant een stempel en een bonnetje gehaald om vervolgens aan de rechterkant de handbagage te laten scannen. De backpacks en koffers waren al gescand door de douane. Heel de bus werd geïnspecteerd. De achterklep waar de reserveband lag, de binnenkant en zelfs de onderkant werd bekeken. Terwijl we in de rij stonden, liep een snuffelhond tussen de mensen door. Op zoek naar verse producten, die mogen namelijk niet mee. Rugzakken en jassen op de band en door de scanner en let's hope for the best.
Hoewel ik weet dat ik niets in m'n tas heb dat niet mee mag, word ik er toch wel een beetje zenuwachtig van. We mogen onze spullen gewoon weer meenemen en de strenge douane-meneer maakt zelfs nog even tijd voor een grapje. Precies op het moment dat ik naar m'n tas grijp, gaat de band een klein stukje in de achteruit. Mijn tas valt naar achter om en m'n hand blijft in de lucht hangen, zonder tas. Hahah, mooi dit! Gebeurt mij ook weer! ;-)
Iedereen mag het land in en we stappen weer in de bus. Eenmaal in Chili vervolgen we onze weg door kilometers gras, vlak en heuvelachtig. Het ene veld bewoond door kuddes schapen, het andere door guanaco's en de rest is gewoon leeg. Aan de ene kant vrij saai zo, maar door de grootte is het ook wel weer intrigerend.

En dan komt er om 13.00u water in zicht. De Bahía Azul, oftewel de blauwe baai. De bus rijdt een lange rij auto's aan de linkerkant voorbij om vlak bij het water te stoppen. We stappen uit en ik snap de naam van de baai meteen. Het water is turkoois-blauw en er staat een lekker windje. Heerlijk! Even de benen strekken en frisse lucht inademen. Daar is de ferry al. Zouden wij vóór al die auto's gaan? Dat zou aan de ene kant fijn zijn, maar aan de andere kant ook wel een beetje oneerlijk voor die mensen die al eerder in de rij stonden.. 'Allemaal de bus in!' 'Oh nee, toch niet. Allemaal de ferry op!' Ook goed. Eenmaal op het dek zien we twee bussen, twee vrachtwagens, een stuk of dertig auto's en een aantal motorrijders de ferry oprijden. Heerlijk overtochtje, het zonnetje gaat er zelfs nog bij schijnen! Stiekem toch wel weer een beetje verwennerij vandaag :-)

Aan de overkant de bus weer in.. We moeten nog ff door naar Punta Arenas, waar we na een rustige rit om 17.00u aankwamen. 'De bus naar Puerto Natales (de eindbestemming van vandaag) vertrekt om 21.00u.' Okee, dus we hebben hier 4 uur de tijd. Top! Even een supermarkt opgezocht, nog wat extra Chileense pesos gepind, en nu? Laten we wat gaan eten ergens. Sylvia had nog een adresje van een leuk en lekker restaurantje. '2 blokken die kant op lopen!' Prima! Klein detail: het ging las om 19.00u open, en het was iets voor 6. Naja, dan eerst maar even wat drinken ergens. Een stukje verderop, bij het oude stadsdeel, een eetcafeetje opgezocht en daar wat gaan drinken. En toen toch ook maar wat eten. Het was lekker en over het eten hadden we niks te klagen. De drankjes daarentegen.. Naar ons idee was er onderbezetting qua personeel. Het duurde allemaal zo lang! Cola light en een biertje zijn nooit meer aan tafel verschenen... Vooruit, het was namelijk wel echt goed eten. Heerlijke salade gehad! La cuenta betaald (- de verdwenen drankjes), en toen was het alweer 8 uur geweest. Langs het water terug naar het busstation en uiteindelijk op de bus gestapt.

Nog 3 uur te gaan, naar Puerto Natales. Ik heb zo'n vermoeden dat we wel goed gaan slapen vannacht... En dan vervolgen we morgen onze weg naar Torres del Paine. Ben benieuwd wat voor moois ons daar te wachten staat...