Dag 21: Happy hours

Een beetje uitslapen vandaag. Ontbijtje was wel ok. Nog even wat lunch scoren bij de plaatselijk bakker: empanadas!! Kip, gehakt en ham met kaas, allemaal even heerlijk. Nog een flesje water mee en op naar de volgende hobbel bus. We rijden een heel stuk over het zelfde pad als gister tot we bij hosteria el Pilar komen. Hier is de busstop en het begin van onze wandeling terug naar el Chaltén. Het hotelletje lag behoorlijk afgelegen en had om in een gedeelte te kunnen voorzien zelfs een eigen waterkracht centrale. Volgens Sylvia is het een wandeling die goed te doen is....alleen in het begin gaat het even licht omhoog en daarna is het alleen nog maar afdalen. Yea right...het is weer typisch 'licht glooiend' en 'licht stijgend'. We gaan vals plat omhoog met af en toe een mooie helling en een heleboel hindernissen. Het landschap daarentegen was opnieuw prachtig. We liepen in het begin langs snelstromend riviertje, door oude bossen over een heleboel kleine steentjes met rotsen (en wortels). We hebben een uitzicht op mount Fitz Roy met hierbij gelegen gletsjer en felblauw meertje. Elke bocht veranderd dit uitzicht echter kunnen we niet wachten tot het irritante stijgende gedeelte voorbij is. Toch een paar hele mooie foto's kunnen schieten van zowel bos als gebergte. Opeens wordt het land een stukje vlakker en komen we op een heide. Sommige delen zijn bijna bekend voor ons en lijken net te veel op de Meinweg. Het enige dat niet in het plaatje past zijn de bergen op de achtergrond. Al snel komen we bij de splitsing naar een hoger gelegen uitkijk punt....gaan we daarheen? Ja daaaaaag.....dacht t even niet...we zijn gesteld op onze botten, spieren en pezen. In plaats daarvan genieten wij van onze lunch.

De groep was trouwens tijdens het stijgen alweer gesplitst en uiteraard liep de jonge garde weer voorop. Astrid helemaal...die was waarschijnlijk al bijna boven op het uitkijkpunt toen wij aan kwamen kakken voor de lunch. Met Rogier en Anita hebben we vervolgens 5 woorden gewisseld met de rest van de groep, even gezwaaid en hoppa door met die hap. Na de splitsing naar boven viel het pad eigenlijk wel mee. Het gaat een stuk vlakker en het landschap is zeer wisselend. We lopen over rotsen, door moerasachtig gebied (over vlonders en palen) en vervolgens weer door dichte bossen. Het zonnetje schijnt lekker door en het voelt gewoon als een heerlijk warme zomerdag. Af en toe een 'beetje' wind en 2 spatten regen, maar over het algemeen perfect weer om van te verbranden. We lopen stug door en besluiten langs de camping van Laguna Capri te lopen. Dit is een kristal helder meertje dat helaas veel te koud is om in te zwemmen. Er zitten wat grote vliegen die Rogier voornamelijk erg fijn vinden, wat voor ons weer een lekker hilarisch tafereel opleverde.
Al snel begint de afdaling en kunnen we de kilometers af gaan tellen. Rogier hielp hierbij mee door semi-hardop zijn stappen te tellen tot de volgende kilometer paal. Tot 1200 zoveel gekomen en toen was hij naast wandelmoe ook telmoe. Uiteindelijk gelukkig toch beneden geraakt en in het gras geploft bij el Muro. Even een drankje, even wat kletsen met Jan, Jellie en Bea (zaten binnen koffie te drinken) en daarna terug naar het hotel. Lekker gedoucht inclusief voetenbadje in de badkuip en we kunnen er weer tegen.

Met de jonge garde hadden we gister al afgesproken om bij het zelfde tentje te gaan eten. Nou kunnen we daar niet reserveren...dan gaan we gewoon wat eerder. Kaarten mee, eet en drinklust mee en op weg maar weer. Genoten van het happy hour, een mixje van mojito's, sangria, pisco sour, Cuba libre en gin tonic. Deze laatste wordt kennelijk ook wel een geschonken als gin tonic, zonder gin, maar met bacardi...aka niet te drinken dat spul! De barman snapte er helemaal niks van en wilde initieel zelfs meer gin in het glas schenken. Ja, doe maar gewoon een nieuwe. Nog lekker gegeten en na een mooie telactie weer terug gelopen. We krijgen een aangename verassing bij aankomst: morgen vertrekken we om 10:30 ipv 9:00. Heuj! Uitslapen! Maar dat komt wel goed na die cocktails.